تشخيص رنگ کیان خودرو
کارشناس خودرو
کارشناس خودرو راهنمای گام به گام معامله!
در هر معامله این مراحل باید پشت سر گذاشته شوند:
۱ـ بازدید و کارشناسی فنی
۲ـ قولنامه
۳ـ مراجعه به مراکز تعویض پلاک نیروی انتظامی
۴ـ مراجعه به دفتر اسناد رسمی و ثبت سند قطعی.
۵ـ اگر خودرو بیمه بدنه دارد، مراجعه به نماینده بیمه مربوط و تهیه الصاقیه تغییر مالکیت.
مدارک مورد نیاز برای معامله خودرو
برای معامله شدن یک خودرو، باید مدارک زیادی داشته باشید. در لحظهای که خودرو برای خرید یا فروش بازدید میشود، ۵ مورد اول هم باید ارائه شوند تا بعدا به مشکل بر نخورید. برای ۲ مورد آخر فرصت هست:
کارت خودرو و برگ سبز: این دو تا، اسناد اصلی شناسایی مالکیت خودرو از دید نیروی انتظامی هستند.
فارغ از هر سند دیگری، خودرو متعلق به کسی است که برگ سبز (و کارت خودرو) به نام اوست؛ بنابراین در صورت بروز اختلاف طرفین معامله، هر سند دیگری دالّ بر معامله داشته باشید، بدون حکم قضایی (یعنی دادگاه)، تبدیل به حکم توقیف خودرو نخواهد شد.
این ماجرا را همین الان یک بار در ذهنتان ثبت کنید: معامله در لحظهای قطعی میشود که برگ سبز انتقال یابد. ضمنا تغییرات مهم خودرو، مثل تعویض موتور، در برگ سبز قید میشود.
برگه کمپانی: این در حقیقت فاکتور فروش خودرو است و نشان میدهد فلان خودروساز در فلان تاریخ این خودرو را با چه شماره موتور، و چه شماره شاسی به چه کسی و با چه قیمتی فروخته است.
خودروهای لیزینگی، روی برگه کمپانیشان قید میشود که سند در رهن کمپانی است و مالک، حق ندارد بدون تسویه حساب با خودروساز، خودرو را بفروشد.
سند قطعی: این یکی از عجیبترین قسمتهای ماجراست. در اولین معامله هر خودرو، یعنی زمانی که کسی مستقیما از خودروساز خرید میکند، چیزی به اسم سند وجود ندارد.
برای معاملههای دوم و بیشتر، یک چیزی وجود دارد به نام «سند قطعی» که سربرگ قوه قضاییه و مهر برجسته دارد و در دفاتر اسناد رسمی تنظیم میشود.
اگر نام قید شده روی برگه کمپانی، با نام روی برگه سبز یکی باشد، نیازی به سند قطعی نیست.
غیر این صورت، باید سند قطعی وجود داشته باشد که نشان بدهد مالک فعلی خودرو، با مالک قبلی تسویه حساب کامل را انجام داده و معاملهشان تحت نظارت قوه قضاییه، ختم به خیر شده است!
ماجرای سند قطعی از اختلافات میان نیروی انتظامی و قوه قضاییه است. نیروی انتظامی میگوید من با این سند کاری ندارم و مالک خودرو، مالک برگ سبز است.
اما قوه قضاییه میگوید من معامله را بدون تنظیم سند قطعی در دفاتر اسناد رسمی، به رسمیت نمیشناسم! شما در نظر بگیرید که احتیاط شرط عقل است. بدون سند قطعی به هیچ عنوان معامله نکنید.
بیمه شخص ثالث: بدیهی است که خودرو بدون بیمه ثالث حتی یک سانتیمتر از جایش نباید تکان بخورد. معامله که جای خود دارد.
مدارک شناسایی و وکالت: فروشنده خودرو در لحظه بازدید باید کارت ملی خود را ارائه دهد و اگر شخصا مالک خودرو نیست، باید وکالت تام محضری در امور معامله خودرو داشته باشد.
این وکالت باید شامل دو قسمت «شماره گذاری» و «تنظیم سند قطعی» باشد. برای مالکانی که خارج از کشور زندگی میکنند، وکالتنامه باید مهر تایید وزارت خارجه داشته باشد.
مفاصا حساب عوارض شهرداری: هر خودرو بسته به نوع و کاربری و ابعاد، هر سال باید مقداری عوارض به شهرداری بدهد.
معمولا کسی هر سال عوارض را پرداخت نمیکند و همه صبر میکنند تا موقع معامله خودرو، حدودا سالی ۳۰ هزار تومان (برای سواریهای معمول ایرانی) عوارض پرداخت میکنند و یک برگه میگیرند.
عوارض شهرداری بر عهده فروشنده است و باید تا پایان سال جاری پرداخت شود.
مثلا اگر فروردین ۹۵ خودرو را معامله میکنید، باید عوارض تا پایان ۹۵ پرداخت شود. دفاتر خدمات الکترونیک شهر این برگه را ارائه میدهند. برای پرداخت آن فقــــط باید کارت بکشید. وجه نقد قبول نمیکنند. کارت خودرو هم باید همراهتان باشد.
برگه عدم خلافی: مالک پلاک فعلی، باید تمام جریمههایش را پرداخت کند و برگه عدم خلاف را ارائه دهد. فروشنده (مالک فعلی) به دفاتر پلیس + ۱۰ مراجعه میکند و برگه خلافی خود را میگیرد.
اگر جریمهای وجود داشت پرداخت میکند و فیش پرداخت را به برگه خلافی الصاق میکند.
اگر برگه عدم خلافی نداشته باشید، باید در محل تعویض پلاک، خلافی خودرو را بگیرید و اگر صفر نبود فـــــقط با کارتهای عابربانک بانکهای دولتی پرداخت کنید.
دقت کنید، خلافی همیشه یک هفته تاخیر دارد. یعنی در برگه قید میشودهک این عدم خلاف مربوط به یک هفته پیش است و خلافهای یک هفته گذشته در آن قید نشده.
اما جای نگرانی نیست، چون خلاف مربوط به پلاک است و فروشنده هرقدر خلاف کرده باشد، ربطی به خریدار ندارد! این خلافها اگر شش ماه دیگر هم مشخص شوند، به نام پلاکی ثبت میشوند که با آن خلاف صورت گرفته.
مدارک احراز محل سکونت خریدار: برای هر پلاک، یک بار باید محل سکونت محرز شود.
یعنی اگر قبلا پلاک داشتهاید، بدون این مدرک هم احتمالا کارتان راه میافتد. اما در حالت کلی باید یکی از این مدارک را داشته باشید: سند خانه، اجارهنامه، دفترچه بیمه تأمین اجتماعی، گواهی اشتغال به تحصیل، قبوض آب، برق، گاز، تلفن. همه اینها یا باید به نام خریدار باشد یا بستگان درجه یک او.
بازدید و کارشناسی
اولین گام پس از مذاکره اولیه پای تلفن، بازدید خودرو است. یعنی خریدار به همراه کارشناس پیش فروشنده میرود و خودرو را با مدارکش بازدید میکند. به هــــــیچ وجه خودتان تنها خودرو را کارشناسی نکنید.
ریزهکاریهای کارشناسی خودرو آنقدر زیاد است که حتی فکرش را هم نمیتوانید بکنید.
پس اگر خودرو را پسند کردید، کارشناس باید خودرو را ببینند: رنگ و فنی خودرو . هزینه هر کارشناسی برای خودروهای عادی، حدود 500 الی 1میلیون تومان است. دوباره هم خواهش میکنیم.
بدون کارشناسی خودرو نخرید.
ممکن است فاجعه بیافرینید و با خرید یک خودروی چپی، راحت 30تا 100 میلیون تومان ضرر کنید.
باور کنید بعضی از کلاهبردارها جوری ماشین را مرتب میکنند که باورتان نمیشود این خودرو قبلا کوچکترین تصادفی داشته باشد.
کارشناس خودرو به شما درباره تصادفها و رنگشدگیها و تعویضهای قطعات بدنه اطلاعات میدهد.
کارشناس خودرو هم شرایط فنی و رنگ خودرو را برایتان شرح میدهد. دقت کنید که کارشناس خودرو باید به بدنه خودرو دست بکشد، تک تک درهای ماشین را باز و بسته کند.
با ناخن روی رنگ جاهای مختلف ضربه بزند، و چه بهتر که دستگاه آزمايش ضخامت رنگ داشته باشد (برای تشخیص رنگ شدگی و بتونهکاری).
اگر خودروی انژکتوری میخرید، کارشناسی خودرو بدون دستگاه دیاگ بیفایده است.
پس اگر کسی گفت خودرو را کارشناسی میکنم و دیاگ را به خودرو متصل نکرد، به نتیجه کارشناسیاش اعتماد نکنید.
برای کارشناسی خودرو باید یک جوری با همه توافق کنید. یا مکانیک باید همراه شما بیاید، یا فروشنده باید رضایت بدهد و خودروی خود را پیش تشخيص رنگ خودرو بیاورد.
برای بار هزارم: بدون کارشناسی خودرو نخرید.
پیش از بازدید، چی بپرسیم؟
حالا سوال این است که همان اول، موقع دیدن آگهیها چه چیزهایی باید بپرسیم؟ و بعدا چه جوری صحت آنها را تایید کنیم؟
ماشین مدل چند است؟ چه آپشنهایی دارد؟ این بدیهیات مقدمه موضوع است و خودتان هم در اسناد خودرو میتوانید ببینید.
کارکرد ماشین چقدر است؟ ممکن است کارکرد خودرو دستکاری شده باشد. کارشناس فنی میتواند کارکرد خودرو را تایید کند.
رنگشدگی دارد؟ خودروها به چند دسته بدون رنگ، یک لکه رنگ، دو لکه رنگ، سه لکه رنگ (!) و دوررنگ تقسیم میشوند. تا وقتی خودرو رنگشدگی ندارد، یعنی تصادف خاص و جدی نداشته.
ولی رنگشدگی یا تعویض قطعات بدنه نشانه تصادفاتی است که موجب افت قیمت خودرو میشوند.
خودروهای تصادفی، سروصدای زیادی دارند، زود به زود خراب میشوند، و کلا سواری با آنها دلچسب نیست.
این را صافکار یا کارشناس خودرو تایید میکند. لزوما رنگشدگی به معنای از هم پاشیدگی خودرو نیست. با یک لکه رنگ قید یک خودرو را نزنید.
خیلی وقتها یک تصادف کوچک باعث ریختن رنگ میشود و هیچ اثری در سواری خودرو ندارد.
ضمنا “سپر جزو بدنه نیست”. کلا آسیبدیدگی سپر، رنگشدگی یا تعویض آن، جزو رنگشدگی بدنه محسوب نمیشود. عرف بازار این است.